Καλημέρα σας
Λέγομαι Σιαμπάνη Δέσποινα και είμαι από τον σύλλογο Γυναικών Τανάγρας " Ταναγραίες".Χαιρετώ τις αντιπροσώπους όλων των συλλόγων που παρευρίσκονται και ευχαριστώ την πρόεδρο κα Πανταζή και όλο το Δ.Σ. της ομοσπονδίας για την πρόσκληση.
Το θέμα μας είναι "προσωπικότητες του τόπου μας"
Κάθε χωριό έτσι και η Τανάγρα έχει γράψει με την πάροδο των χρόνων την δική της ιστορία. Η Τανάγρα έχει αναδείξει πολλούς ανθρώπους όχι μόνο στον χώρο των επιστημών και των γραμμάτων αλλά και απλούς ανθρώπους με κοινωνική και πολιτιστική δράση στους οποίους εμείς οφείλουμε πολλά Πρώτα από όλα θα αναφερθούμε σε αυτούς που αγωνίστηκαν και μας εξασφάλισαν το μεγαλύτερο αγαθό την Ελευθερία, τους ήρωωές μας οι οποίοι είναι πολλοί μέσα στους αιώνες αλλά εμείς θα σταθούμε σε αυτούς του 20ου αιώνα.
Το 1912 στην Μακεδονία έπεσαν υπέρ πατρίδος δυο αδέρφια ο Δήμου Αχιλλέας αφήνοντας τον μοναχογιό του Αλέξανδρο ορφανό και ο αδερφός του, Δήμου Παναγιώτης. Στην Μικρά Ασία έπεσαν σαν ήρωεες οι:
- Πανούσης Ευάγγελος του Χρήστου
- Καφούνης Νικόλαος του Αναστασίου
- Μήτσης Ιωάννης του Γεωργίου
- Μωραίτης Ευάγγελος του Γεωργίου
- Ανυφαντής Αλέξανδρος του Παναγιώτη
Στο Αλβανικό μέτωπο έπεσαν ηρωικά ο Παπαστάμου Ιωάννης του Κολιού και ο Μπελεγράτης Χαράλαμπος του Αντωνίου αφήνοντας ορφανά τον Αντώνη , την Μαγδαληνή και τον Χαράλαμπο. Δυστυχώς εξ'αιτίας της βαρβαρότητας του καθεστώτος του Εμβερ Χότζα και άλλων αιτιών οι τάφοι των Ελλήνωνπεσόντων στην Αλβανία καταστράφηκαν για να γίνουν αγροί ή άλλοι κοινωφελείς χώροι . Διεσώθηκανμόνο λίγοι σε δυσπρόσιτες περιοχές. Ο μεγαλύτερος αριθμός αυτών βρίσκεται στο Ελληνικό χωριό Βουλιαράτες κοντά στην Κακκαβιά. Μεπρωτοβουλία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αναστασίου και της Ελληνικής Πρεσβείας του Αργυροκάστρου έχουν περισυλλεγεί τα οστά των πεσόντων και βρίσκονται σε κιβώτια εντός ορθοδόξων ναών.
Στη μάχη της Κρήτης το 1943 έπεσε ο Αθανασάκης Ελευθέριος του Σπυρίδωνος , αεροπόρος. Όπως εξιστορούν Έλληνες και Άγγλοι σύμμαχοι αεροπόροι πρόκειται για ανδραγάθημα διότι ενώ διαπίστωσε ότι το αεροπλάνο του έμεινε απο καύσιμα και όλοι οι συναγωνιστές του φώναζαν "γύρισε πίσω" εκείνος συνειδητά αερομάχησε μαζί τους και όταν έπεσε το αεροπλάνο του,αυτος συνέχισε να πολεμάει τους Γερμανούς κατακτητές στήθος με στήθος και τελικά έπεσε σαν ήρωας.
Τέλος αφήνοντας τους ήρωες του παρελθόντος θα αναφερθούμε σε μια σύγχρονη γυναίκα , μια συγχωριανή μας , την Μαρίνα Σιακανδάρη του Γεωργίου και της Σοφίας η οποία γεννήθηκε στην Τανάγρα στις 20 Φεβρουαρίου το 1955. Οι γονείς της άνθρωποι του καθημερινού μόχθου. Ταπρώτα γράμματα τα έμαθε στο Δημοτικό Σχολείο Τανάγρας. Το Γυμνάσιο το τελείωσε στο Σχηματάρι . Κατάφερε με στερήσεις να σπουδάσει στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων γαλουχημένη από γονείς , δασκάλους και καθηγητάς στους θρησκευτικούς, πολιτιστικούς και κοινωνικούς θεσμούς του τόπου μας.
Τα τελευταία χρόνια δίδασκε στο Λύκειο Σχηματαρίου. Συνεπής στα καθήκοντα της, σοβαρή και υπομονετική βοηθούσε τους μαθητές στη μάθηση και γενικότερα στη μόρφωση. Οι μαθητές της οφείλουν πολλά. Σύζυγος του Χαραλάμου Μαυρίκα απέκτησε τρία παιδιά τον Γιώργο, τον Σταύρο και τον Δημήτρη. Άριστη μητέρα , σύζυγος και εκαπιδευτικός. Ήταν δραστήριο άτομο με αγάπη και όραμα για το χωριό μας. Έλαβε μέρος στην τοπική αυτοδιοίκηση αφού εξελέγη μέλος του Κοινοτικού Συμβουλίου. Είχε δε μέσω αυτού του φορέα άποψη σε κοινωνικά αγροτικά και πολιτιστικά θέματα του τόπου μας. Ορίστικε δε να αντιπροσωπεύει την κοινότητα στο συμβούλιο του Αναπτυξιακού Συνδέσμου Τανάγρας και των γύρω περιοχών. Έχοντας αυτή τη θέση κατάφερε ο σύνδεσμος αυτός να αγοράσει τον χώρο για την ίδρυση του Λαογραφικού Μουσείου διότι η Μαρίνα Σιακανδάρη είχε δραστηριοποιηθεί στα πολιτιστικά δρώμενα του χωριού γνωρίζοντας καλά την ιστορία τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας.Υπήρξε μέλος του πολιτιστικού συλλόγου Τανάγρας "Ποιμανδρος". Συνέβαλε σε δραστηριότητες του συλλόγου με εκθέσεις παλαιάς φωτογραφίας, εκθέσεις λαογραφικών αντικειμένων και εκδηλώσεις με δημοτικά τραγούδια. Πίστευε ότι η Λαογραφία είναι ιδιαίτερο κομμάτι της πολιτιστικής μας παράδοσης. Όνειρό της η ίδρυση του Λαογραφικού Μουσείου στο χωριό μας. Δυστυχώς η Μαρίνα Σιακανδάρη "έφυγε" πολύ νωρίς απο τη ζωή.
Το Δ.Σ του συλλόγου "Ταναγραίες" και τα μέλη του πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να ξεχνούμε εμείς και οι επόμενες γενειές πως η ιστορία μας , η παράδοση μας, τα ήθη και τα έθιμα μας είναι οι ρίζες μας και η δύναμη μας. Πως η πολιτιστική μας κληρονομιά δεν είναι ένα νεκρό παρελθόν αλλά η βάση του σύγχρονου πολιτισμού. Γι' αυτό ένας απο τους βασικούς σκοπούς μας ήταν η ίδρυση Λαογραφικού Μουσείου και το πετύχαμε. Στη Τανάγρα απο τον περασμένο Σεπτέμβριο λειτουργεί ένα ενδιαφέρον Λαογραφικό Μουσείο . Ολοκληρώσαμε ένα πνευματικό έργο αρχική ιδέα της Μαρίνας Σιακανδάρη.Για να ολοκληρώσω θα πω ότι η σημερινή αναφορά σε όλους αυτούς τους ανθρώπους του τόπου μας ας είναι μνημόσυνο στη μνήμη τους.
Σας ευχαριστώ πολύ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου